Archiwum kategorii: konspekty prac licencjackich

konspekty prac licencjackich

Siatkówka plażowa jako popularna forma spędzania wolnego czasu

KONSPEKT PRACY LICENCJACKIEJ

Siatkówka plażowa jako popularna forma spędzania wolnego czasu,  jej wartości zdrowotne i wychowawcze

CEL PRACY

Celem tej pracy jest przybliżenie wszystkim zainteresowanym bardzo młodej dyscypliny
sporu, jaką jest, piłka siatkowa plażowa. Siatkówka plażowa nazywana jest młodszą
siostrą piłki siatkowej halowej.

W pracy przedstawiono badania naukowe nad czasem wolnym dzieci i młodzieży. Omówiono pojęcie czasu wolnego, funkcje czasu wolnego i formy spędzania czasu wolnego.

Podjąłem się przedstawić różnice w przepisach gry, a tym samym wynikające z tego
różnice w technice i taktyce gry siatkówki halowej i plażowej.

Praca ta zawiera również informacje dotyczące historii rozwoju siatkówki plażowej w
kraju jak i na świecie.

Przedstawione są w niej różnice w treningu siatkarzy halowych i plażowych. Przybliżyłem
postacie najbardziej znanych zawodników krajowych i zagranicznych.

W pracy tej starałem się również przedstawić prognozy rozwoju siatkówki plażowej oraz tendencje ewentualnych dalszych zmian w przepisach gry.

Mam nadzieję, że dzięki niniejszej pracy nauczyciele wychowania fizycznego zainteresują
się siatkówką plażową i zainspirują młodzież do uprawiania tej nowej dyscypliny sportu.

PLAN PRACY

Wstęp

Rozdział I. Czas wolny w ujęciu naukowym

1.1. Pojęcie czasu wolnego

1.2. Funkcje czasu wolnego

1.3. Formy spędzania czasu wolnego

1.4. Badania nad czasem wolnym

Rozdział II. Charakterystyka siatkówki plażowej

2.1. Historia siatkówki plażowej

2.2. Zasady gry

2.3. Różnice w technice gry piłki plażowej i halowej

2.4. Czołowe postaci siatkówki plażowej

Rozdział III. Wartości zdrowotne i wychowawcze siatkówki plażowej

3.1. Wartości zdrowotne siatkówki plażowej

3.2. Wartości wychowawcze siatkówki plażowej

3.3. Podsumowanie i wnioski

Zakończenie

Bibliografia

Spis tabel

Spis rysunków

Anek

WPROWADZENIE

Plażówka narodziła się na hawajskiej plaży Waikiki w roku1915 gdy George David Center wytyczył boisko, postawił siatkę i razem z przyjaciółmi rozegrał pierwszy na świecie mecz.

Pierwszy na świcie turniej rozegrano już po II wojnie światowej, a jego zwycięzców nagrodzono sześciopakiem Pepsi. „Złote” lata 50-te w Stanach Zjednoczonych były czasem beztroskiej zabawy, więc błyskawicznie rosły rzesze zwolenników zabawy na piasku.

Mistrzostwa Polski w Siatkówce Plażowej Mężczyzn są rozgrywanie od roku 1994, a Kobiet od roku 1996. Odbywają się corocznie w formie cyklu eliminacji zakończonego finałem. W 2002 roku turnieje męskie i kobiece zostały zgłoszone przez PZPS do Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej i homologowane w strukturze FIVB.

Dzięki temu uczestniczą w nich teraz zawodnicy z Czech, Litwy, Niemiec, Łotwy i Ukrainy, co jest znaczącym krokiem w programie szkoleniowym i promocyjnym polskiej siatkówki plażowej.

Jeśli wybierasz się na plażę nie tylko po to, by złapać opaleniznę, ale też po to, by świetnie bawić się z innymi – siatkówka plażowa to coś dla Ciebie! To tani i niezwykle przyjemny sposób spędzenia wolnego czasu. Potrzebujesz jedynie boiska z piaskiem, siatki, piłki i kilku osób chętnych do gry  – wszystko to można z łatwością znaleźć na większości wakacyjnych plaż w Polsce.

Siatkówka plażowa jest równie popularna jak inne formy ruchu, którym lubimy oddawać się nad morzem, jak np. windsurfing, surfing czy kite, ale nie wymaga do jej uprawiania drogiego sprzętu czy konieczności wynajęcia instruktora. Jeśli znasz ogólne zasady gry w tradycyjną piłkę siatkową, z plażówką nie będzie żadnego problemu.

Co więcej, nie trzeba na siebie zakładać żadnej pianki czy specjalnego kostiumu, wystarczą wygodne spodenki lub zwykłe bikini, by grać do woli i przy okazji się opalić. O obuwiu też nie trzeba myśleć, bo gra się boso na piasku. Tak naprawdę każdy, kto potrafi odbyć piłkę do siatkówki, może wziąć udział w tej grze. Poza tym siatkówka plażowa jest doskonałym sposobem na utrzymanie formy w lecie i poznanie wielu nowych przyjaciół. Zestaw do gry w siatkówkę plażową można kupić w sezonie za rozsądną cenę praktycznie w każdym większym sklepie sportowym, wrzucić do bagażnika samochodu, a potem korzystać z niego przy każdej nadążającej się okazji. Wiele publicznych plaż w Polsce oferuje boisko do plażówki z siatką i piłką jako bezpłatną atrakcję, więc tylko korzystać!

Oto oficjalne zasady plażowej piłki siatkowej:

  • Wymiary boiska to 16 m długości i 8 szerokości.
  • Siatkę wiesza się od 2 do 2,5 metra nad ziemią
  • Mecze toczone są do dwóch wygranych setów
  • Sety rozgrywa się do momentu zdobycia 21 punktów przez jedną z drużyn z zastrzeżeniem, że musi ona mieć przynajmniej dwa punkty przewagi, zaś trzeci set jest rozgrywany do 15
  • Punkty zdobywa się w każdej akcji
  • Zawodnicy mogą się ustawiać dowolnie – nie ma błędu ustawienia, ani rotacji
  • Zagrywka musi być wykonywana zgodnie z kolejnością podaną przez kapitana tuż po losowaniu. Zawodnicy zmieniają się w tym elemencie gry każdorazowo po zdobyciu prawa do zagrywki
  • Piłka może być zagrana każdą częścią ciała
  • W akcji obronnej, przy silnej, trudnej do obrony piłce, piłka może być przez chwilę przytrzymana przy odbiciu palcami sposobem górnym
  • Zabronione jest wykonanie ataku otwartą dłonią, gdy przebija się piłkę palcami lub kiwa
  • Każda z drużyn ma trzy odbicia, przy czym blok, w odróżnieniu od wersji halowej, liczony jest jako jedno z nich
  • Po bloku dowolny gracz może dotknąć piłki
  • Każdy zespół ma prawo do maksymalnie jednej przerwy w secie – trwa ona 30 sekund.
  • Zawodnicy zmieniają strony boiska po każdych 7 zdobytych punktach w pierwszych dwóch setach i po każdych pięciu w trzecim

Oczywiście jeśli gracie zupełnie amatorsko i dla zabawy, przestrzeganie tych przepisów to rzecz drugorzędna. Nie chodzi o to, by wyrzucić z gry kogoś, kto jest zbyt niski by wyskoczyć nad siatkę lub odebrał piłkę mogą, odrywając ją od ziemi. Najważniejsza jest dobra zabawa oraz przyjemność jaką czerpie się z gry oraz przebywania z fajnymi, aktywnymi ludźmi. Zresztą to najczęściej błędy w grze czy zabawne nieporozumienia na boisku powodują, że śmiejemy się  do rozpuku, często z samych siebie!

LITERATURA

  1. Biedroń M., Czynniki warunkujące opiekę rodzicielską nad czasem wolnym uczniów w średnim wieku szkolnym [w:] J. Kędzior, M. Wawrzak-Chodaczek (red.), Czas wolny w różnych jego aspektach, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2000.
  2. Bojarska N., Czas wolny dzieci i młodzieży we współczesnym świecie,
    [w:] V. Tanaś, W. Welskop (red.), Kultura czasu wolnego we współczesnym
    świecie, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Biznesu i Nauk o Zdrowiu, Łódź 2016
  3. Głomski Z., Program profilaktyczno-wychowawczy „Czas wolny inaczej”, [w:] „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 2001
  4. Grządziel G. Siatkówka plażowa . Warszawa 2000
  5. Grządziel G. Bodys J. Siatkówka plażowa. Katowice 1999
  6. Jung, B. Ekonomia czasu wolnego. Zarys problematyki, PWN, Warszawa 1989
  7. Kamiński A., Czas wolny i jego problematyka społeczno-wychowawcza, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1965
  8. Kargul J., O czasie wolnym młodzieży, [w:] „Problemy Opiekuńczo- Wychowawcze” 2001, nr 6
  9. Kwitok A., Czas wolny ucznia klas I-III – wybrane obszary, [w:] V. Tanaś, W. Welskop (red.), Kultura czasu wolnego we współczesnym świecie, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Biznesu i Nauk o Zdrowiu, Łódź 2016
  10. Martyka A., Czas wolny dzieci we współczesnych polskich miastach. Wprowadzenie do poszukiwań optymalnych rozwiązań przestrzennych, [w:] „Architektura” 2012, r. 109, z. 7-A
  11. Oficjalne przepisy gry – Siatkówka plażowa. FIVB 2002
  12. Pery A., Kmita D., Świetlica – szkolną przestrzenią czasu wolnego. Funkcjonowanie świetlic szkolnych, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2014.
  13. Trzaskoma Ł. Kompleksowe zwiększanie siły mięśniowej sportowców. Warszawa 2001
  14. Tomaszewski W. Odżywki i preparaty wspomagające w sporcie Medsportpress
    Warszawa 2001
  15. Sozański H. Podstawy teorii treningu sportowego. Warszawa 1999
  16. Wujek T., Praca domowa i czynny wypoczynek ucznia, PWN, Warszawa 1969
  17. Wygotski L., Zabawa i jej rola w rozwoju psychicznym dziecka, [w:] A. Brzezińska, G. Lutomski, T. Czub, B. Smykowski (red.), Dziecko w zabawie i w świecie języka, Zysk i S-ka, Poznań 2000
  18. Zawadzka A., Obciążenie studentów nauką a formy wypoczywania, PWN, Warszawa-Wrocław 1976

Ewolucja przepisów o spółce z o.o. na przestrzeni XX i XXI w.

Konspekt pracy magisterskiej na temat:

Ewolucja przepisów o spółce z o.o. na przestrzeni XX i XXI wieku

Plan pracy

Wstęp

Rozdział I. Prawo handlowe
1. Geneza i rozwój prawa handlowego
2. Miejsce prawa handlowego w systemie prawa
3. Źródła prawa handlowego

Rozdział II.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w kodeksie spółek handlowych

1. Geneza i cele kodeksu spółek handlowych
2. Założenia, zakres i systematyka kodeksu spółek handlowych
3. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w kodeksie spółek handlowych

Rozdział III.
Geneza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w teorii spółek
2. Geneza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
3. Przyczyny tworzenia spółek z ograniczoną odpowiedzialnością

Rozdział IV.
Pojęcie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
1.Charakterystyka ogólna spółki z o.o.
1.1. Definicja spółki z o.o. oraz jej istota
1.2. Cele i wykorzystanie spółki
2. Spółka z o.o. jako osoba prawna
3. Przedstawicielstwo i reprezentacja spółki

Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel i rysunków

Wstęp

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest jedną z najpopularniejszych form prowadzenia działalności. Nie jest to wyłącznie specyfika rynku polskiego. Duże zainteresowanie tą spółką handlową wiązać należy z jej szczególnymi cechami kapitałowo-osobowymi; zakładają ją inwestorzy dążący do ograniczenia ryzyka związanego z prowadzeniem określonej działalności. Od czasu wejścia w życie kodeksu spółek handlowych może być to każdy rodzaj działalności.

Jednocześnie z ograniczeniem odpowiedzialności wspólników, spó­łka z ograniczoną odpowiedzialnością charakteryzuje się cechami upodabniającymi ją do spółek osobowych, np. ograniczenie możliwości wstąpienia spadkobierców zmarłego wspólnika w jego prawa udziałowe.

Te oraz wiele inny cech spółki z ograniczoną odpowiedzialnością sprawiają, że jest ona przedmiotem niesłabnącego zainteresowania uczestników obrotu gospodarczego, a co za tym idzie – praktyki i nauki prawa. Kwestia ta zainspirowała również autora niniejszej pracy.

Praca omawia zmiany, jakie dokonane zostały w zakresie funkcjonowania spółek z ograniczoną odpowiedzialnością., w związku z reformą polskiego prawa spółek i wejściem w życie kodeksu spółek handlowych.

Zaprezentowano w niej kwestie teoretyczno-prawne stanowiące podstawę funkcjonowania spółek z ograniczona odpowiedzialnością, a także podstawowe problemy praktyczne funkcjonowania spółki. Systematyka regulacji prawnych w tym zakresie stanowią zasadniczy cel rozważań zawartych w pracy.

Praca uwzględnia pełny dorobek polskiej doktryny prawa oraz zarówno dawnego, jak i najnowszego orzecznictwa, co pozwoliło jej autorowi kompleksowo i wszechstronnie przedstawić analizowane zagadnienia.

Bibliografia

  1. Amortyzacja a finansowanie rozwoju przedsiębior­stwa. W: Finanse i bankowość dźwignie wzrostu gospodarczego, red. Romanowska, praca zbiorowa, część 2, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin-Międzyzdroje 1998.
  2. 328 ust. 1 Kodeksu Spółek Handlowych.
  3. 471 Kodeksu Cywilnego.
  4. Bączyk M., Koziński M., Michalski M., Pyzioł W., Szumański A., I. Weiss, Papiery wartościowe, Zakamycze, Kraków 2000.
  5. Czekaj J., Dresler Z.: Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa, PWN, Warszawa 2006.
  6. Czekaj J., Rynki, instrumenty i instytucje finansowe, WN PWN, Warszawa 2008.
  7. Dębski W., Rynek finansowy i jego mechanizmy Podstawy teorii i praktyki, PWN, Warszawa 2005.
  8. Dokument informacyjny Spółki CDRL S.A. z siedzibą w Pianowie.
  9. Finanse firmy Jak zarządzać kapitałem, Red. W. Szczęsny Wyd. C.H. Beck Warszawa 2003.
  10. Finanse, bankowość i rynki finansowe, Red. E. Pietrzak, M. Markiewicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2007.
  11. Finansowanie działalności gospodarczej w Polsce, Red. I. Pruchnicka-Grabias, Szelągowska A., CeDeWu, Warszawa 2006.
  12. Finansowe rynki kapitałowe, Red. Wł. Milo, PWN, Warszawa 2000.
  13. Frąckowiak J., Kidyba A., Kruczalak K., Opalski W., Popiołek W., Pyzioł W., Kodeks Spółek Handlowych Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2001.
  14. Gołasa A.: Mało popularny sposób na odmrożenie pieniędzy. Puls Biznesu dodatek specjalny 2011.11.16.
  15. Ickiewicz J., Pozyskiwanie, koszt i struktura kapitału w przedsiębiorstwach, SGH, Warszawa 2004.
  16. Jajuga K., Jajuga T.: Inwestycje, Instrumenty Finansowe, Aktywa Niefinansowe, Ryzyko Finansowe, Inżynieria Finansowa . Wyd. Naukowe PWN 2006.
  17. Kruczalak K., Prawo handlowe. Zarys wykładu, LexisNexis, Warszawa 2008.
  18. Kruczalak K., Umowy i inne czynności handlowe, LexisNexis, Warszawa 2002.
  19. Kruczalak K., Zarys prawa handlowego, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 2001.
  20. Krzyżkiewicz Z.: Operacje i innowacje bankowe, Biblioteka Menedżera i Bankowca, Warszawa 1993.
  21. Krzyżkiewicz Z.: Podręcznik do nauki bankowości, Wydawnictwo Zarządzanie i Finanse, Warszawa 1997.
  22. Kudła J., Instrumenty finansowe i ich zastosowania, Key Text, Warszawa 2009.
  23. Lechowicz , Mączka W.: Poradnik Inwestora Giełdowego. Wyd. BEST Kraków 1994.
  24. Majchrzycka-Guzowska A.: Finanse w gospodarce rynkowej, WSiP, Warszawa 1997.
  25. Mazurek J.: „Obligacje korporacyjne na Catalyst” GPW SA 2011.
  26. Milo W., Finansowe rynki kapitałowe, WN PWN, Warszawa 2000.
  27. Nowak K.: Polski Rynek Kapitałowy Instrumenty, Uczestnicy, Inwestycje. Wyd. WSB Poznań 1998.
  28. Okręglicka M.: Aspekty prawne, organizacyjne i ekonomiczne, Difin, Warszawa 2004.
  29. Przedsiębiorstwo – zasady działania, funkcjonowanie, rozwój, Red. J. Żurek, Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2007.
  30. Rozporządzenie Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. Nr 149, poz. 1674; ost.zm. Dz.U. z 2005 r. Nr 256, poz. 2146)
  31. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz.U. Nr 6, poz. 36, ust. 1)
  32. Różański J. (red.), Inwestycje rzeczowe i kapitałowe, Difin, Warszawa 2006.
  33. Rynki, instrumenty i instytucje finansowe, Red. J. Czekaj, (red.), PWN, Warszawa 2008.
  34. Sopoćko A., Rynkowe instrumenty finansowe, WSPiZ im. L. Koźmińskiego, Warszawa 2003.
  35. Sopoćko A.: Rynkowe instrumenty finansowe, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego, Warszawa 2003.
  36. Statut Spółki CDRL S.A.
  37. Swatler L., Finanse, PWE, Warszawa 1985.
  38. Szelągowska A. (red.), Instytucje rynku finansowego w Polsce, CeDeWu, Warszawa 2007.
  39. Uchwała Zarządu CDRL spółka akcyjna z siedzibą w Pianowie z dnia 30 września 2011 roku.
  40. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. .U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).
  41. Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. 1995 Nr 83 poz. 420 z późniejszymi zmianami).
  42. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. 2005 Nr 184 poz. 1539).
  43. Ustawa z dnia 29 września 1994 r., o rachunkowości ( U. z 2009 r., Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.).

Działalność urzędu pracy w przeciwdziałaniu bezrobociu i łagodzeniu jego skutków na terenie Powiatu Żarskiego

cel pracy

zbadanie efektywności Urzędu Pracy w Żarach w rozwiązywaniu problemu bezrobocia, pokazanie podejmowanych w tym celu działań

Plan pracy licencjackiej (socjologia)

Wstęp
Rozdział I. Istota bezrobocia
1.1. Pojęcie bezrobocia
1.2. Składniki i determinanty bezrobocia
1.3. Zróżnicowanie bezrobocia – bezrobocie przejściowe i okresowe
1.4. Zmiany na rynku pracy i ich strukturalne skutki
Rozdział II. Powiatowy Urząd Pracy w Żarach – charakterystyka
2.1. Krótka historia PUP
2.2. Struktura organizacyjna PUP
2.3. Zakres kompetencji i działalność PUP
2.4. Programy promocji zatrudnienia
Rozdział III. Działalność urzędu pracy w przeciwdziałaniu bezrobociu i łagodzeniu jego skutków na terenie Powiatu Żarskiego w świetle badań własnych
3.1. Metodologia badań własnych
3.1.1. Przedmiot i cel badań
3.1.2. Problemy i hipotezy badawcze
3.1.3. Metody, techniki i organizacja badań
3.2. Wyniki badań
3.3. Podsumowanie i wnioski
Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel
Spis rysunków

Uzależnienia od komputera i Internetu

Konspekt pracy licencjackiej

WSTĘP

ROZDZIAŁ I. CHARAKTERYSTYKA PROCESU UZALEŻNIENIA
1.1. Status pojęcia uzależnienie
1.2. Fazy uzależnienia
1.3. Przyczyny uzależnień
1.4. Rola i zadania psychologii uzależnień

ROZDZIAŁ II. MIEJSCE KOMPUTERA I INTERNETU WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE
2.1. Charakterystyka środowiska wirtualnego- aspekt psychologiczny
2.2. Rola komputera w życiu dzieci i młodzieży
2.3. Skala zjawiska uzależnienia od Internetu i komputera
2.4. Przyczyny uzależnień od komputera i Internetu

ROZDZIAŁ III. SKUTKI UZALEŻNIENIA OD KOMPUTERA I INTERNETU
3.1. Główne konsekwencje nadmiernego używania Internetu
3.2. Oddziaływanie gier komputerowych
3.3. Rozwiązania mające na celu ograniczenie skali uzależnień od komputera i Internetu

ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA

Wstęp

Współczesne społeczeństwa nie tylko te bardziej, ale również i mniej rozwinięte koncentrują się na wielu zagadnieniach zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio związanych z występowaniem zjawiska nadużywania czy uzależnienia od różnych środków psychotropowych u ich członków. Konsekwencje uzależnienia się indywidualnych osób czy to od substancji psychoaktywnych, czy od pewnych form aktywności, jak na przykład jedzenia, gier hazardowych, pracowania czy uprawiania seksu są wielorakie i skupiają się zazwyczaj na problemach i trudnościach rodzinnych, zdrowotnych, społecznych czy ekonomicznych tych ludzi. Używanie substancji psychoaktywnych znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia różnych chorób somatycznych, takich jak: niedomagania układu krążenia, schorzenia układu pokarmowego, zaburzenia neurologiczne czy nowotwory. Sprzyja też pojawieniu się problemów natury psychicznej, które ujawniają się w postaci zaburzeń osobowości, najczęściej osobowości antyspołecznej. Problemy zdrowotne i psychiczne wpływają na obniżenie poczucia jakości życia tych osób oraz członków ich rodzin.

Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że w krajach słabo rozwiniętych konsekwencje uzależnienia się ponosi przede wszystkim osoba chora i jej najbliższa rodzina, natomiast w krajach wysoko rozwiniętych społeczeństwo oczekuje kompetentnej i wszechstronnej pomocy dla uzależnionych i ich rodzin od instytucji rządowych i samorządowych. Pomimo ogromnych różnic co do zakresu podejmowanych działań ochronnych i socjalnych, to chyba nie ma już dzisiaj państwa, które nie realizowałoby jakiegoś pakietu ustaw o pomocy osobom uzależnionym i ich rodzinom.

W Polsce od lat funkcjonują zarówno instytucje rządowe, jak i pozarządowe spełniające wiele ważnych celów i zadań badawczych oraz klinicznych, szczególnie w obszarze nadużywania i uzależnienia od środków psychoaktywnych. Szczególne znaczenie dla rozwoju wiedzy z obszaru promocji zdrowia i efektywnego leczenia różnych zaburzeń i problemów natury psychicznej, w tym uzależnień mają ośrodki akademickie: uniwersytety i akademie medyczne. Prowadzą one badania podstawowe najczęściej skoncentrowane na wyjaśnieniu biologicznych, psychicznych i społecznych uwarunkowań uzależnień z jednej strony oraz badania kliniczne nad efektywnością wypracowanych i realizowanych programów profilaktycznych i terapeutycznych z drugiej. Dzięki badaniom o charakterze epidemiologicznym, społeczeństwo uzyskuje informacje
o rozpowszechnianiu się różnych zagrożeń i zjawisk patologicznych.

Gry komputerowe są prawdopodobnie jedynym środkiem, który potrafi wyrwać dorosłych, z ogólnego otępienia. Dopiero gdy dziecko przy komputerze bez trudu posługuje się całym arsenałem broni, zauważamy, że coś jest nie w porządku. Właśnie gry komputerowe, z którymi większość dorosłych zupełnie nie wie, co począć, uwrażliwiają nas na problem bardziej świadomego postrzegania przemocy. W zdrowym świecie te, w naszych oczach brutalne, gry nie cieszyłyby się z pewnością aż takim zainteresowaniem. Niepokojące jest, że wymagają one odmiennej formy recepcji. Podczas gdy przy innych elektronicznych mediach dzieci odchylają się wygodnie na krzesłach i konsumują treści, przy komputerze same muszą być aktywne. Kiedy korzystają z komputera przy odrabianiu lekcji, jesteśmy zadowoleni, ale jeżeli pochłania je gra, budzi to nasze obawy i niepokój.

Większość rodziców nie zna gier komputerowych, nie wychowała się na nich i nie wie, gdzie właściwie kończy się zabawa, a zaczyna przemoc. Gry komputerowe pojawiają się w bardzo czułym, kluczowym momencie w całym procesie wychowania – właśnie wtedy, kiedy dzieci przechodzą najtrudniejszą fazę rozwoju: stoją na progu okresu dojrzewania lub właśnie go przechodzą. Wiadomo, że w okresie dojrzewania rodzice nie tylko potrzebują wyjątkowo silnych nerwów, lecz także muszą zachować autorytet i kompetencję we wszystkich codziennych konfrontacjach. Nawet jeżeli dzieci wiedzą więcej o grach komputerowych, my znamy się lepiej na wychowaniu. Wielu rodziców ma ochotę wycofać się z tematu „gry komputerowe”, ponieważ jest on nie tylko trudny- jest bardzo trudny. Nie zapominajmy: do najważniejszych zadań wychowania należy uporządkowanie rzeczywistości.

Celem niniejszej pracy jest ukazanie istoty, skali oraz konsekwencji zjawiska uzależnienia od komputera i Internetu.

Praca składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy zawiera charakterystykę pojęcia i procesu uzależnienia.

W rozdziale drugim przedstawiono rolę komputera i Internetu w życiu dzieci
i młodzieży, skalę zjawiska uzależnienia od niniejszych technologii jak również przyczyny tych uzależnień.

Konsekwencje nadmiernego stosowania Internetu oraz oddziaływanie gier komputerowych zaprezentowano w trzecim rozdziale pracy.

Praca została napisana w oparciu o literaturę fachową, artykuły prasowe oraz informacje zawarte na stronach internetowych.

Bibliografia

1. Andrzejewska A., Nowe technologie informacyjne źródłem zagrożeń dla dzieci
i młodzieży, „Opieka, Wychowanie, Terapia”, nr 4/2003,
2. Antab H., Internet a dzieci, uzależnienia i inne niebezpieczeństwa, Prószyński i S-ka, warszawa 2003,
3. Ben-Ze’ev a., Miłość w sieci. Internet i emocje, Rebis, Poznań 2005,
4. Biernat T., Cyberuzależnienia, „Wychowanie na co Dzień”, nr 10/ 2002,
5. Braun-Gałkowska M., Gry komputerowe a psychika dziecka, „Edukacja i Dialog”, nr 9/1997,
6. Charyton A., Wpływ Internetu na funkcjonowanie nastolatków, http://www.euro-forum.net,
7. Ćwiek M., Uzależnienie od komputera i Internetu, „Nowe w Szkole”, nr 7/2003,
8. Gajewski M., Niebezpieczne gry komputerowe, „Wychowawca”, nr 1/2002,
9. Goban- Klas T., Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, PWN, Warszawa- Kraków 2004,
10. Haber L.H. (red.), Mikrospołeczność informacyjna, AGH, Kraków 2001,
11. Jakubik A., Zespół uzależnienia od Internetu, http://www.psychologia.edu.pl/index2.php?category=artkul&level=148,
12. Kaliszewska K., Zjawisko nadniernego używania Internetu w Poznawczo- Behawioralnym Modelu Davisa, „Forum Oświatowe”, nr 2/2005,
13. Kendall P.H., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń
i techniki terapeutyczne, GWP, Gdańsk 2004,
14. Kordoń M., Niebezpieczeństwa Sieci, „Psychologia w Szkole”, nr 2/2004,
15. Plomin R. i in., Genetyka zachowania, PWN, Warszawa 2001,
16. Pluciński K., Osobowościowe uwarunkowania uzależnienia od Internetu, http://free.polbox.pl/k/konpluc/KUL.htm.,
17. Sęk H. (red.), Psychologia kliniczna, t. 2, PWN, Warszawa 2005,
18. Sęk H., Społeczna psychologia kliniczna, Scholar, Warszawa 2001,
19. Wallach P., Psychologia Internetu, Rebis, Poznan 2001,
20. Woronowicz B.T., Bez tajemnic o uzależnieniach i ich leczeniu, IPiN, Warszawa 2001.

Model kompetencji pracowników zajmujących się oceną ryzyka kredytowego na przykładzie Banku X

Plan pracy licencjackiej

Wstęp
Rozdział I. Pojęcie ryzyka kredytowego
1.1. Indywidualne ryzyko kredytowe – komponenty systemu zarządzania
1.2. Determinanty ryzyka w działalności kredytowej banku
1.3. System zarządzania indywidualnym ryzykiem kredytowym
1.4. Ogólne założenia i konstrukcja współczesnych ratingów kredytowych
1.4. Monitoring kredytowy
Rozdział II. Podnoszenie kwalifikacji i szkolenia pracowników banku jako determinanty skutecznej oceny ryzyka kredytowego
2.1. Szkolenie jako forma wspierania rozwoju pracowników i organizacji
2.1.1. Szkolenia oparte na kompetencjach
2.1.2. Polityka szkoleniowa a zarządzanie wiedzą
2.1.3. Polityka szkoleniowa a zarządzanie projektami
2.2. Proces uczenia się i nabywania kompetencji – podział kompetencji
Rozdział III. Kompetencje pracowników zajmujących się oceną ryzyka kredytowego
w Banku X
3.1. Charakterystyka Banku X
3.2. Rodzaje ryzyk występujących w Banku X
3.3. Szkolenia pracowników oceniających stopień ryzyka kredytowego w Banku X
3.4. Skuteczność ocen ryzyka kredytowego w Banku X
3.5. Podsumowanie i wnioski
Zakończenie
Bibliografia
Spis tabel
Spis rysunków
Aneks

Wstęp

Ryzyko jest kategorią, która towarzyszy ludziom od zarania dziejów. Wiąże się ono z podejmowaniem decyzji, których skutek jest przewidywalny w bliższej lub dalszej perspektywie. W życiu codziennym musimy stawić czoło setkom takich decyzji. Uzależnione są one od faktu, czy znamy prawdopodobieństwa wystąpienia wszystkich możliwych stanów, czy też są one z. gruntu niewiadome. Przystępując do gry losowej, mamy pełną znajomość ewentualnych rezultatów. Jesteśmy w stanie wyliczyć oczekiwany zysk z podjęcia ryzyka. Częstokroć stoimy przed koniecznością podjęcia decyzji, której możliwe do uzyskania wyniki są nam znane, lecz niewiadome pozostają prawdopodobieństwa ich wystąpienia. W takich sytuacjach arbitralność właściwej decyzji staje się o wiele trudniejsza. Nie można bowiem obliczyć dokładnie, jaka jest oczekiwana korzyść z jej podjęcia. Można jedynie domniemywać, że dane rozwiązanie jest bardziej lub mniej korzystne. Niestety często się okazuje, że korzystniejsze wyjście jest obciążone większym ryzykiem. W efekcie strata może przewyższać korzyści z podjęcia takiej decyzji. Należy zaznaczyć, że podejmowanie ryzyka nie sprowadza się tylko do tego, co jest nieprzewidywalne. Musi ono także być potencjalnie niepożądane lub niebezpieczne.

Jednak ryzyka nie można rozpatrywać tylko w kategorii zagrożenia. Często jest ono zjawiskiem pozytywnym, inspirującym do działania. Wynika to z faktu, że u źródła decyzji ryzykownej jest wartość, a raczej pragnienie jej pomnożenia. Z tego względu osoby otwarte na ryzyko zainwestują oszczędności w fundusz akcyjny, a nie w obligacje skarbu państwa, licząc na ponadprzeciętne zyski. Jednak nawet w takiej sytuacji powinno się kontrolować poziom ryzyka i aktywnie nim zarządzać. Gdy inwestycja staje się zbyt ryzykowna, przekracza dopuszczalny poziom, należy — jeśli jest to możliwe — zaktualizować swoje preferencje.

Niniejsza praca podejmuje problem modelu kompetencji pracowników zajmujących się oceną ryzyka kredytowego na przykładzie Banku X. Taki też jest zasadniczy cel pracy.

Opracowanie składa się z trzech rozdziałów:

Rozdział pierwszy to pojęcie ryzyka kredytowego: indywidualne ryzyko kredytowe – komponenty systemu zarządzania, determinanty ryzyka w działalności kredytowej banku, system zarządzania indywidualnym ryzykiem kredytowym, ogólne założenia i konstrukcja współczesnych ratingów kredytowych, monitoring kredytowy.

Rozdział drugi to podnoszenie kwalifikacji i szkolenia pracowników banku jako determinanty skutecznej oceny ryzyka kredytowego: szkolenie jako forma wspierania rozwoju pracowników i organizacji, proces uczenia się i nabywania kompetencji – podział kompetencji.

Rozdział trzeci to kompetencje pracowników zajmujących się oceną ryzyka kredytowego w Banku X: charakterystyka Banku X, rodzaje ryzyk występujących w Banku X, szkolenia pracowników oceniających stopień ryzyka kredytowego w Banku X, skuteczność ocen ryzyka kredytowego w Banku X, podsumowanie i wnioski.

Praca opiera się na literaturze fachowej, aktach prawnych, artykułach prasowych, źródłach ze stron WWW i materiałach wewnętrznych Banku X.

Bibliografia

1. Adamiec M., Kożusznik B., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Wydawnictwo AKADE, Kraków 2000,
2. Gatnar E., Nieparametryczna metoda dyskryminacji i regresji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001,
3. Gątarek D., Maksymiuk R., Krysiak M., Witkowski Ł., Nowoczesne metody zarządzania ryzykiem finansowym, WIG Press, Warszawa 2001,
4. Gnitecka R., O rankingu obiektów w przypadku nieodporności struktury tak-sonometrycznej. w: Ekonometria 11, Wydawnictwo AE, Wrocław 2003,
5. Gospodarowicz A., Wybrane problemy szacowania ryzyka kredytowego, [w:] Przestrzenno-czasowe modelowanie i prognozowanie zjawisk gospodarczych, Wydawnictwo AE, Kraków 2001,
6. Ledzińska M., Uczenie się wykraczające poza warunkowanie [w:] Psychologia, Strelau J. (red.), Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, t. 2, rozdz. 18,
7. Necka E., Psychologia twórczości, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001,
8. Ostaszewski P., Procesy warunkowania [w:] Psychologia, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Strelau J. (red.), Gdańsk 2000, t. 2, rozdz. 17
9. Wojciszke B., Postawy i ich zmiana [w:] Strelau J. (red.), Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, t. 3, rozdz. 43,
10. Zeliaś A., Pawełek B., Wanat S., Prognozowanie ekonomiczne. Teoria, przykłady zadania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003,
11. Zeliaś A., Uwagi na temat wyboru metody normowania zmiennych diagnostycznych [w:] Kufel T. (red.), Piłatowska M., Analizo szeregów czasowych na początku XXI wieku, UMK, Toruń 2002,
12. Francis J.C., Inwestycje. Analiza i zarządzanie, WIG-Press, Warszawa 2000,
13. Gabrusewicz W., Analiza finansowa w przedsiębiorstwie. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu. Poznań 2001.
14. Gabrusewicz W., Kolaczyk Z., Bilans. Wartość poznawcza i analityczna, Difin, Warszawa 2005,
15. Gątarek D., Maksymiuk R., Krysiak M., Witkowski Ł., Nowoczesne metody zarządzania ryzykiem finansowym, WIG-Press, Warszawa 2001,
16. Jagiełło R., Ryzyko kredytowe dla portfela kredytowego [w:] W. Jaworski (red.), Bankowość. Podręcznik akademicki, Poltext, Warszawa 2001,
17. Jajuga K., Analiza i zarządzanie ryzykiem – podejścia teoretyczne i wyzwania praktyczne, „Rynek Terminowy” 2001, nr 4,
18. Kałużny R., Rating w banku komercyjnym, „Bank” 2002, nr 7/8,
19. Kałużny R., Ryzyko jako determinanta wartości rezerw celowych tworzonych przez banki komercyjne [w:] Znaniecka K. (red.), Finanse, bankowość i ubezpieczenia wobec wyzwań współczesności, t. 1: Bankowość, rynki, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2002,
20. Ziarko U., Zarządzanie ryzykiem kredytowym [w:] Przybylska-Kapuścińska W. (red.), Zarządzanie ryzykiem i płynnością banku komercyjnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2001,